Adım Adım Ölüm
Yüreğinde uzun bir soluk kolları zincirli
Ürkek ayakların kanatlarında kırılmış Kolların yellerden üstüme yapışan kütlesi Parçacıklarımı döküyorum gökyüzüne Çünkü ben, söyleyemiyorum nedense Gökyüzünde kırılmış bir yıldızım Yüreğine bu gece, evet tam da bu gece damlamalıyım O berrak teninde kuşkulu gözler ayıklamalıyım Yanına varmadan, gözlerine bakarak zamana karışmalıyım Sahiden bilmiyorum, neden söyleyemiyorum ? Yeryüzünde aciz bir insanım Ben demiyorum ki hiç yanılmadım Unutulmuş bir kitabın yırtık sayfasıyım Yanımda eriyen bir buz kütlesi gibi hayatım Çekindiğim de yok kimseden anlayamıyorum neden Özümde başıboş bir hayli araftayım Yolumda kimse yok artık saklandığım Her adımda biraz daha artıyor ağırlığım |
Yüce duygulu Şiir şeklinde büyük düşünüşün yüreklere damla damla sızmaşı…
Çok çok Beğendim…
…………………. Saygı ve Selamlar…