GÖNÜL HIRSIZIM (73.)
Hüzün sardı beni yine bu gece
İsmin dudaklarımda tek hece Aldın seni benden öksüz bıraktın Benim gönlümün hırsızı oldun Bir garibim nedense içim vesvese Her taraf ıssız sessiz sakin bu gece Yıldızlar söndürmüşler ışıklarını Bulutlar yine giymiş siyahlarını Zorla da olsa gülme çabasındayım Nereye kadar gider sensizlik böyle İçimi koyuca bir sessizlik sardı Geçmek bilmiyor zaman sen olmayınca Göz göze gelmeseydik keşke diyorum Bakmasaydın gözüme düşünemedim Çek gözlerini gözlerimden diyemedim O yeşil gözlerini çok çok özledim Bu kadar sevmek niye sordum kendime Karanlık gecelerde sen bana eştin Sabahları üstüme doğan güneştin Şu anda neredesin kim bilir nerede Yalnızlıklarla sarmaş dolaş oldum ben Sen diye sarılasım gelir herkese Yüreğimde ki sızı nasıl dinecek Bu sevdanın ateşi nasıl sönecek Seninle yollarımız ayrı yazılmış Ne var ki söz geçmedi deli gönlüme Aldın bende ki seni vermedin geri Kalbimi çalan gönül hırsızım Fatma Ayten Özgün |
Yakın edersin uzakları
Tanrım esirgesin aşıkları
Çünkü içinde sen ve ben varım...
Güzel şiirine hediyemdir değerli şiir dostum...iyi akşamlar