Hiç gülmedim kiŞu yalan dünyada aşk bulamadım Yardan yana yüzüm hiç gülmedim ki. İki eğlen dedim meşk bulamadım Zarda kaldı özüm hiç gülmedim ki. Beyhude dolandım kandım boşuna Baş koydum gurbetin soğuk taşına Bakılmaz garibin çile yaşına Sönmedi od közüm hiç gülmedim ki. Dayadım sırtımı dosttan duvara Görmedim refahı hep düştüm dara Gördüğüm içimde açtı bin yara Çıkmadı avazım hiç gülmedim ki. Fukara ömürden hasat bekledim Fakir kaderime yokluk ekledim Düşeşi beklerken zarı yekledim Âmâ oldu gözüm hiç gülmedim ki. Usandım giydiğim yırtık yelekten Dert keder eledim simli elekten Çektim yetmedi o kahpe felekten Dinmedi şu sızım hiç gülmedim ki M.Kılıçel |