ebedi kalmak gibi bir derdim yok benim
bulutlara bağlama beni
zamanı zamansız kılan
çarklarının bedduası belki...

ebedi kalmak gibi bir derdim yok benim
şah damarından vurulan ruh olsun
aşkı sevdasız kılan
yokluğunun hepsi ne varsa top yekün...

ebedi kalmak gibi bir derdim yok benim
mutluluktan ölen mi olmuş
hayatı yaşamsız kılan
yalnızlığın kalabalıklarda ki çokluğuymuş...

ebedi kalmak gibi bir derdim yok benim
dilim varmıyor gönle haykırmaya
nefesi soluksuz kılan
kalbin verdiği muhtıra boşluğuna...

ebedi kalmak gibi bir derdim yok benim
posası çıkmıs hayallerin mahkumuyum
özlemi hasretsiz kılan
şu üç günlük ömrün kanatsız kuşuyum...

ebedi kalmak gibi bir derdim yok benim
cümbüş alemi kucak açmış mı acep
yargıyı hükümsüz kılan
yüreği baş taçı yapmaktan geçip gidiyor hep...

(Berlin,03.02.2017)

Talat Özgen