Her Menzile VarılırO kara gözlerini gördüm sana vuruldum Bir pınardı sanki o gönlün su diye içtim Gece gündüz ben geçtim karşında hayal kurdum Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim Güneşin bir parçası gibi parladın durdun Beni aşk okuyla sen garip gönlümde vurdun Geçtin karşıma güzel güzel halimi sordun Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim Garip gönlüm yitikti seninle kendin buldu Candan sever misin sen diye yar sana sordu Hayır demenin şoku bu kalbimi durdurdu Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim Evet dedin dünyayı sen bana bağışladın Garip gönlüme o an cennet kapısı açtın Gülüşün bir cennetti bana gönlünü açtın Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim Kesildi başıma yar yağan dünyanın karı Şimdi senle yaşarım cıvıl cıvıl baharı Sen varsın ben yıkarım yıkılmaz tüm dağları Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim Anladım ki anlarmış seven gönül halinde Bin bir tat buldum canan senin tatlı dilinde Canım candan sevenler olsun benim yerimde Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim Rabbim gönlümü sende hiç etmesin yar uzak Gönül sevmez olursa kurulurmuş yar tuzak Gel ey cananım senle sonsuz cennete varak Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim Sensiz bir garip mezar taşı gibiydi canım Soğuktan donardım ben akmazdı sanki kanım Sen geldin gülüm işte oldun cananım canım Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim Zülfünü gönlüme sen elinle tel tel ördün Karşıma geçtin bana candan candan sen güldün Çaresizliğim vardı yar sen onu öldürdün Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim Kul Mehmet’im seninle her menzile varılır Garip gönüller candan gülüşünle sarılır Ağlayan gönül varsa yar seninle varılır Seni candan bir seven diye gönlüme seçtim Mehmet Aluç/ Kul Mehmet |