gölge...cılızda olsa bir ışıktım, sen ise doymak bilmeyen karanlık sokak sokak kaçışan gölgeydin, ben ise yorgun bir şehir… savaşı olmayan bir meydandık asılı suretlerimizde güneşi olmayan bir sabahtık belki de gözkapaklarımızda bizi bize yazan kederdeki hangi dilin sınırsız alfabesiydik ki sahillerine vurdukça düşlerim harf harf sessizleşip yüreğimden hep bizi toplardım kimliksiz bir iklimdik hep kuru yağardı yağmurlarımız hiç gün yüzü göremezdik belki ama biz yinede anlıkta olsa düşbahçemizde şekillenen her filizde rengarenk çiçekler açardık ve umut vadisinin koynuna sere serpe uzanıp yıldız seçerdik günahımıza ahh… güneşine uzandıkça gölgesinde kaybolanım sabahlarıma yataklık eden gecelerimden sessizce yok olanım gülüme diken olup penceremdeki gelmeyişlerinde bir bir solanım daha kaç gece dudaklarına yansıyan ay ışığında yalnızlıkla sevişeceksin söyle unutma ki zaman, asla zaman tanınmayacak kadar andır yalandır ve olmayan bir mahpustaki en acımasız gardiyandır… ilhanaşıcıocakikibinonyedi |
Hassasiyetle kutlarım...
........................................... Saygı ve Selamlar...