İstanbul’u anlat bana sevgilim,
Karadeniz’den başla mesela.
İçine Anadolu Kavağı kat biraz,
Beykoz’da olsun tadımlık.
Hisarlarda tarih yazalım yeniden,
Götür beni Kanlıca’ya,
Ortaköy’de mola verelim
bira içimlik.
Üsküdar olsun yanımızda gizemleriyle,
Güneşi batır Salacak’ta.
Uzaktan bakalım ihanetler sarayına,
Unutmaya çalışalım
Vatana ihanet eden Osmanı’ları
Yada
Bahçevanına dikeni batırıp kalbine ok atan gülleri.
Beşiktaş’a geçelim oradan,
Karaköy’e yürüyelim
Balık ekmek yiyelim Haliç’te ya da, Köprü altında
Topkapı’dan bakalım Körler ülkesine;
Kadıköy, Bostancı, Küçükyalı’ya
El sallayalım Kız Kulesi’ne
Gelip geçen vapurlara
İstanbul’da yaşıyanlara.....

Sevgilimi anlat bana İstanbul.
Saçlarından başla mesela;
Kısa kesilsin kimi zaman
Omuzlarına dökülmüş olsun istersen
Gözleri ile gülüşünden bahset azıcık,
Dudak büküşü gelsin gözlerimin önüne
Hatta omuz sallasın şımarıkca hayır diyerek
Nazlanmasından bahset bana
Beğenmesin aldığım hediyeleri
Yenilerini beklesin
Erişilmez sevgiliyi anlat bana
Artsın özlemim her kelimede
Bir yanda sen,
ISTANBUL
Bir yanda o,
Sevgili
Sardınız beni
SEVDANIZLA
NA 23 Şubat 2006