İNCİ GÖZLÜ BİR MELEK DÜŞLEDİM
Duyuyor musun beni inci gözlüm
Ben hiç ama hiç büyümedim Hep kullanma tarihi geçmiş zamanlar yaşadım Su sesiyle büyüyen bir çocuk görüyomusun Onurundan başka bir şeyi olmayan Eksik olan her şeye kabuk bağladı özlemim Ne öğretmen ne lüksüm oldu öğrenim Simit satıp ayakkabı boyadım benden büyüktü Hayat sandığım Ben hep gökkuşağına sarıldım Yıldızlara bakıp inci gözlü bir meleği düşledim Sokağın bakışına hayrandım salaş yaşar Sağlam adım basardım Tüketeceksem üretmeyide öğrenecektim Ağıtın ipine asınca acılarımı Deltalara savrulmuş bir çöp gibiydim Yağlı urganlara takılsa da boynum Yüreğimin çatalına sarıldım Ben hiç büyümedim inci gözlüm Ben ertelenmiş zamanlar yaşadım Zor ve zahmetli bir iştir erdemli olmak Uykumu kuşların kanatlarına taktım Yüreğimin torbasını rüzgara açtım Hayatı içime saldım anlıyor musun Diyorum ki hiç kimse sana benzemiyor Hayat yokluğunu sende arıyor Ellerin kirli sakalımda İçimdeki çocuğu okşuyor Ben hiç bu kadar erimedim yenilmedim Hiçbir yosma gülüşünün hududuna girmedim Sevginle yaşamın erdemini anladım Diyorum ki hiç kimse sana benzemiyor 2 .4. 2008. SOKAK ŞAİRİ |
Yüreğimin torbasını rüzgara açtım
Hayatı içime saldım anlıyor musun
Anlaşılıyor...gerçekten..sağolun..