Adım Adım
ışıkların ambargo koyduğu
tefekkürün bol olduğu bir geceden geçiyorum... hatırlamanın refleks unutmanın devrim yarattığı bir geceden... ne ibret alıyorum maziden ne de bir vaat bekliyorum istikbalden hiçbir hükmü yok bidayetin ve nihayetin tahammülsüzüm, uykusuz bir o kadar da hoyrat menfinin müspet müspetin menfi olmalarına karnım tok ruhum, ruhum idmanlı değil istikrardan nasipsiz burada hasbelkader kötü konuşmaktan ihtiyatlıyım evet tam olarak burada her şeyi kalpten mi yapmak her şeyi kalpten mi beklemek dilemmadayım lakin onun da yolu akıl gibi değil sakınmaktayım... |