flu...bazen diyorum hani bazen hiç bir yaprak kımıldamaz ya içinizde gri bir donukluğa demir atar gözlerinizdeki geçmiş ve örtündüğünüz kozanızdan çıkmak istemezsiniz solumak yerine ormanı en yaşlı ağacı seçip üzerinize devirmek istersiniz dilinize pas, kaleminize yas damlar harfsizliğinizde ve hiç bir cümlenin ne başı olursunuz ne de sonu konserveleşmiş gibi hissedersiniz ya bazen sahte bir tazeliğin içinde bayat bir gerçek olursunuz bir tavan arası hiçliği olur yüreğinize astığınız aşklar ve sığabildiğiniz tüm sandıklarda unutulmak istersiniz içinize çöreklenmiş g/iz taşıyan her acıya diz çökersiniz eyvallah edersiniz kendi yalnızlığına sarılan ömrünüze karanlıklarla beslersiniz gün yüzü görmemiş korkularınızı ve sesinizi duyuracak bir Tanrı çizersiniz suyun bulanık yüzüne ciğerinizi dumanlarsınız ya bazen bir sigarını ucunda şişelenir ya geceye, şişelenir ya düşlere mahzen açlığınız rüzgarlar savrulur, bulutlar ardı sıra döner ya başınızda ve işte o vakit yağmur siz olursunuz dinmek bilmeyen yaşınızda… ilhanaşıcıocakikibinonyedi |