Ölüm perde perde iniyor
El, ayak, bilek derken
Çekilecek güç yürekten
Yatacağım ben de
Musalla taşının üstüne
Hepinizin bildiği gibi
Bilesiniz şimdiden
Helâllik alınacak usülden
Fakat ben cenazemde
Olsun ya da olmasın
Asalakların hiçbirine
Bir de meclistekilere
Hakkımı helâl etmiyorum!


Çekip gitmeden
Bilmesini isterim herkesin
İster dünya ister ahiret
Çalıp çırpıp da milletten
Cezası hırrsızlığın
Üç kez üstüste
"Helâl olsun!"
Demek ile af ise
Bu imama özgü marifet
Gideceğiniz yer öyle değil!


Hakkın huzurunda
Ne imam ne şah ne vezir
O sizcileyin dağıtmaz adaleti;
Affını da bırakmaz kimseye
Çocukluğunuza verdiği ruh
Niçin nasıl ne ile kirlenmiş
Ya da neden tertemiz
O yalnızca ona bakar
Bilmezlikten gelmeyin şimdi
Kim bilmez ki içinizden
Kimin hakkını siz
Ne zaman nasıl yediniz
Çıkmıyor soluğunuz sesiniz?!


O ruh çünkü O’na ait!


Şaban AKTAŞ
15.02.2017 - 16.06


Fotoğraf: Şaban AKTAŞ
EKŞİLİ KÖYÜ CAMİİ


AŞKIN ŞUÂN GİBİ SICAK


Yıllar geçse de aradan, aşkın şu an gibi sıcak
Göze nur katmış Yaratan, gönlüm şuân gibi sıcak


O ilk bakış, kâlbi yakış, ay’dan günden nurlu akış
İşler kâlbe nakış nakış, kâlbim oyan gibi sıcak


Kâlbi yakan unutulmaz, hasret ümükten kurtulmaz
Düş elde değil tutulmaz; bakışın an gibi sıcak


Aşk kâlbin Kan/dil Gecesi, ıslak bir mendil gecesi
Sende kaldı tüm neşesi; Kan/dil duan gibi sıcak


Şaban AKTAŞ
13.01.2017- 20.21


.......



17.25
Yağmur yağıyor
Baktım camdan
Gökyüzü gri
Ne de güzel yağıyor
Tanrının rahmeti
Açtım pencereyi
Uzattım ellerimi
Dua ettim ıslanırken
-Yağdır Tanrım yağdır
Ellerimden aksın
Su ile toprağa ruhum
Yıkansın sokaklar
Arınsın her türlü pislik
Defolup gitsin
Başımızdan mikroplar
Ülke istiyorum
İnsanlarıyla birlikte
Bütünüyle tertemiz!

Şaban AKTAŞ
15.01.2017 - 17.25

.....

KUŞBURNUNDA GÜL GONCAS


Yağmur toprak kar kokusu
Bizim dağların yokuşu
Uçup gitmiş tarlakuşu
Solmuş elin gül goncası


Kuş üzümü deli incir
Kâlbim neden deli sancır
İçi bomboş kalmış hancı
Yaprak dökmüş goncası


Gül elinde fındık elma
Daldan yere düşen ayva
Kalmamış bu bağda meyve
Göçüp gitmiş gül goncası


Kuşburnu kâlbe aşiyan
Bülbül yarayı kaşıyan
Gönüldür dilde şakıyan
Diken çakmış gül goncası


Dalda gazel kuru yaprak
Böğürtlenler salkımsaçak
Böğrümdeki sancıya bak
Delip geçmiş gül goncası


Rüzgar esmiş dal kırılmış
Dalına aşı vurulmuş
Dalgalanmış da durulmuş
Deli gönlün gül goncası


Aktaş’ın gönlü dileği
Yaban gülü dağ çileği
Ne çok gül çekmiş yüreği
Kanca takmış gül goncası


Şaban AKTAŞ
15.01.2017 - KİLLİK KÖYÜ
DÖŞEMEALTI- ANTALYA


Fotoğraflar:Şaban AKTAŞ

......

BİLMEK İSTERDİM?!


Geleneğinden
Göreneğinden
Halkın
Yumuşak karnını
İçini dışını bilen
Bir temelin
Elbette var senin
Tepeden tırnağa
Popülistsin
Yoksa o makama
Yükselemezdin;
’Sıfırlamak’
Traş makinası mı
Neyi kastettin
Anlamadık
Anlat da bilelim
Halkımız der ki
’Bilmemek ayıp değil
Öğrenmemek ayıp!’
Bilmek isterdim;
Hangi gelenek
Hangi örf
Kimden öğrendin
Soytarılarından mı?!
Çok merak ettim!!!



Şaban AKTAŞ
16.01.2017 - 14.18




ŞEBEKE ŞEBEĞİ


Annelerin göğsünde batıp duran sancı
derin iç kanama
emperyalist kurşunlar saplanmış
delik deşik bağrı
sınırda can, sınırsız acı!


Günbe gün sokaklarda
vurulup kırıldı aydınlık
karartıldı tek tek
cam değil direkte asılı
patlayan ampül değil
candı aramızdan eksile
hain elinden kurşun
vurulup kaskatı kesilen...



Karartılan dünyalar dünyamız
bilim, sevgi, umut ışığımız
devrim meşalesi her biri
ağrısız sızısız sancısız
aydınlık yanımız yarınlarımız
büyükelçiler, aydınlar
gazeteciler,
devrimci yiğit çocuklar
sayılarını unuttuk;
ah ne çoklar
yüzlerce binlerce Mehmetçik
Uğur Mumcu’lar
Muammer Aksoy’lar
Bahriye Üçok’lar...


Yeter mi kırmızı bir karanfil
anılarını yaşatmaya
neden Atatürk’e saldırırlar
anı(t)larını ortadan kaldırırlar
kim bu meczup sürüsü
gücü nereden ve kimden alırlar
insanlıktan çıkmış güruh
neyin nesi kimin fesi?!


Kubilay’ın başını kesenler
Nesimi’nin derisini yüzenler
Pir Sultan’ı asanlar
hâlâ yüreklerden sızan kan
aynı odaktan beslenen ihanet
yeni kurbanlar seçip aramızdan
durup dururken
vurmakta bıçağını boynumuza?!


Hepimiz aynı milletten
insan ve kardeş değil miyiz
nasıl bir vatan ki vatan
elini kolunu salaya sallaya
geliyor karanlık zulüm
geliyor sinsi sinsi düşman
bu nasıl gaflet ki,
şebeke şebeği
millet adına(!) milleti vuruyor
ihanet köstebeği
yeraltında amansız
yeni fırıldaklar döndürüyor...



Geçti mi uyanma vakti
ışıklar sırayla söndürülüp
tek tek düğmeye basılıp
gündüzler geceye döndürülüyor
her gün yeni canlar öldürülüyor...



Şaban AKTAŞ
14.01.2017




HÜKÜMSÜZ HÜKÜMET


İşsizlik gerginlikten
Sinirden kaynayıp
Köpürdükçe midem
Yediğimi kusar oldum
Adaçayı içiyorum
İçine bir dal
Mis kokulu lâvanta
Atıp kaynatıyorum...


Her şey işte apaçık
Ortada yoksulluk
Ele güne muhtaçlık
Kapı kapı gezen açlık
Hiçbir krize çare değil
Korkuluk gibi
Ot kadar faydası yok
Hükümsüz hükümet!...



Derde çare yine
Adaçacayı, lâvantadan
Ottan çöpten medet
Onlarınki avantadan,
Üstelik miliyetçi, adil
Dinci geçinirler;
Her gün yeni vergi zam
Kalem kalem geçirirler!..



Şaban AKTAŞ
13.01.2017-23.38

HALKIN TÜRKÜLERİ


Bir halk Türkü söylüyorsa yenilmez!
Teslim olmaz karanlığa;
"Dur!"der omuz omuza halaylarla
Direnir türkülerle ihanete, zorbalığa...


TÜRKÜDEN ADAM



Türkülerle ağladım
Türkülerle güldüm
Ölürsem bir gün
Türkülere gömün beni
Türkülerdir anayurdum...


Sevdam bülbülün avazı
Karacaoğlan’ın Elif’i
Köroğlu’nun Ayvaz’ı
Turnalarla katar katar
Allısı tellisi
Otuzu, kırkı, ellisi
Söğütlerle salkım saçak
Türkü türkü güzellerin
Sırma saçlı, ince bellisi...



Hasretim gül dalında gonca
Dağ yolunda sarı çiçek
Milyonların içinde tek
Dört yapraklı yonca;
O şans bana vurdu,
Yirmi bir yıl önce
Denizli’de buldum
Dört yapraklı yoncayı
Ay’nı ay’ın içinde
Bir güney ilinde karşıladım
Kapımda gül goncayı...


Kumluca Beşikçi köyünde
Dilek tutup, yol üstünde
İplik bağlamıştım
’’Yaprağını Dökmeyen
Çınar Ağacı’’na;
Ne dilediysem o oldu...


Ne yüzüne bakmaya doyabildim
Ne el sürüp yakmaya kıyabildim
"Güneş oldum, yaktı ferin"
Dört yapraklı yonca gülümü ben
Yüreğimin en derin en sıcak
En içli yerinden
Türkülere koyabildim ancak...


..
Biriciğim, gonca gülüm
Arasında onca gülün
Dört yapraklı yonca gülüm;
Dedim durdum
Vurdum sazın teline
Ay Güzelim, Sevda Selim
Teller senin
Türküler benim anayurdum
Ölürsem bir gün
Türkülerimle gömün beni...


Bir çingene çaldı seni
Yüreğimden aldı seni
Denizlere saldım seni
Böyle bitti bir sevgi...


Şaban AKTAŞ
13.01.2017


Fotoğraf: Şaban AKTAŞ
Dört Yapraklı Yonca
Bulan: Şaban AKTAŞ


BENDE YÜREK KALMADI


Kartoplayan elde bi/çimlenip
Kardanadam gibi
Gün ışığında eriyip
Bulut bulut yağdığıma
Bakıp aldanmayın,
Sakın yanlış anlamayın
Güneştendir
Gözbebekleri sevdiğimin
Alır götürür
Uzayın derinliklerine
İndirir gökadalarda
Karadeliklerden geçirir,
Getirir gerisin geri
En derin deniz diplerine...


Mercan çiçeği
Mercan resiflerinde
Bakmayın gözümün yaşına
Ruhumu kuşatan yılkılar
Benimle koştu
Kırkbir yaşıma kadar
Hepsinin tek tek
Kırkbir kere maşallahı var
Yaşamadım diyemem
Her tür çılgınlığın âlası bende
Sevgi, nefret
En yüksek doruğuna çıkar...


Kırk iki’mde âşık oldum
Dinmedi bugüne değin
Dağ yollarına düşen kar
Kentte Kırkikindi süren
Özlem ile karışık
Parçalı bulutlu hüzün
Aşk bereketinde sağanak
Sulusepken yağmurlar...


Çığ gibi düştü anıların üstüne
İmķânsız bir aşk
Silindi sanki;
Kar/altında mazi, yaşananlar,
Ölüp gitti içimdeki
Her gece
Başka meyhanede içen ayyaş
Ayrı bir otel odasında
Sabahlayan hovarda,
Dere tepe dağ, her yer kar
Uçsuz bucaksız ovalarda
Aşka açılan
Yepyeni bembeyaz bir sayfa var...


Ay Güzeli Sevda Seli
Yüreğim
En derin yerinden aşk ile
Ateşinde bir cehennem
Bakışında saklı bir cennet;
Sevgi saygı
Binbir şükran borçlu sana!..


Duy beni aziz sevgili
Aşk ruha ruhla harakiri;
Seni tanıyıncaya kadar
Tanıdıklarımın hiçbiri
Silemedi ruhumdaki kiri
Ateş de tıpkı kar gibi
Derin dondurucu soğuk yakar
Aşk ise mikrodalga fırın
Yüreği cehenneme sokar,
Aşka düştüğüm için sende
Bende ne pas ne kirden eser var...


Ateşten bir gömlek giydirdin
Güneşin koronası vız gelir;
Öyle bir çemberin içindeyim ki
Dışına çıkmam mümkün değil!..


Beni benden
Senden başka kimse çalmadı
Çalayım dese ne ki
Benini benledim,
Sende sendeledim
Neyim varsa sende(n)dir
Bende yürek kalmadı...


Can erik candan erik
Ben sende, sen bende eridik
Gitmeseydin el ele verirdik;
Aşk ile gerçek murada erdik...


Şaban AKTAŞ
12.01.2017 23.56