Mum IşığındaAldım elime yine kâğıt kalemi Bir kenara attım, kederimi çilemi Görmez oldum artık dünya âlemi Sana şiir yazıyorum mum ışığında. Gel de feryat eden kalbimi dinle Bir teselli beklerken ayrılık niye, İçimde hasret özlem, gözümde yaş Hasretini yaşıyorum mum ışığında. Ne gecem belli nede gündüzüm Anam babam var kimden öksüzüm Biçareyim kaderime karşı güçsüzüm Yaşamaktan beziyorum mum ışığında. Aylardan temmuz kader vurdu ağını İçimde fırtınalar, yaktı gönül dağını Bu can şikâyet etmez Azrail de olsan Vuslata ermeyi bekliyorum mum ışığında. Hasanım Boşuna bu hıçkırık ve ağıtlar Arada mesafeler duyulmuyor feryatlar Elimde kalemim önümde ak kâğıtlar Kaderimi çiziyorum mum ışığında. |
Kalemin susmasın
____________________________Selamlar