babaların, en çok da annelerin bıraktığı boşluk hiç dolmuyor...

bir yanınız hep bahar da olsa, bir yanınız hep hazan, hep zemheri...

bir yanınız hep eksik...

kutlarım, saygıyla...

geçen günlerde o ses Türkiye"ye baktım biraz.bi aşık katılmış meğer,
her jüriye ayrı bir övünç çıkıyordu iki dudağı arasından.
annemi hatırladım.eskiden teyplerde kaset çalarlarmış türküler sıra sıra.annem o türküleri mırıldanır durur hep.hiç dinlemediğimi fark ettim hep kulak ardı etmişim.sabah erkenden uyanıp dinlemeye başladım.

ve tabi dün gece bir arkadaşımın iç yangınlarına şahit oldum.o kadarda güzel ve ahlaklı bir kadın ki insan durup düşünüyor böyle.neden iyiler bu kadar acı çeker ki? dünya müminin zindanıdır beyanı miras mı oldu kalbimize. mütemadiyen devreder olmuşuz acıları.
annesiz büyümüş arkadaşım.yıllarca babacığına annelik yapmış deyim yerindeyse. babayı da kaybedince evlenmiş.
devamında malum şeyler işte.
acı çekmek nasıl bir ibadet ki ah deyince kainat adedince Allah dökülüyor yüreğimizden.bal mı bu mübarek miras zehir mi yoksa?
ha senin acın ha benim acım. ne fark eder ki.sürelim üzerine bir amentü şifalansın yaralarımız.

üzüntülü zamanlarımda bende hep kahvaltıdan çıkartırım acımı çoğunlukla.zeytinle uğraşırım reçelle uğraşırım ekmek dilimimle uğraşırım. çay bardağıma şeker katmam ama kaşıkla canını çıkartırm karıştıra karıştıra
art arda rüyalar görürüm geceleri. uyandığımda bilinç altı depremlerim der çekerim sineme rüyamda ölüm dahi olsa.

yaşamak işte nar bir damla dua. anladın sen onu.

senin şiirlerin hep bir yarım kalmışlığa sürüklüyor beni. önce sen anacığını kaybettin sonra ben babamı.
şurama bakınca şuramda seni izliyorum. yıllar var ateşinin etrafına dua rüzgarı taşıyorum hep. daha çok güçleniyor alevler nar,yandıkça çiçek açtığımızı görüyorum. şiirler ne alaka diyeceksin bende bilmem diyerek dudak büzeceğim bu türküde

https://www.youtube.com/watch?v=Y6NNU_woOZA damla.

tuhaf hissediyorum bu gün bi garip serinlik var içimde.yazdan kalmadığı kesin.kar üstünde titreyen alevi düşün. zaten hep böyle olunca şu küçük ekrana atıyorum kendimi. çok zaman oldu msjlaşıp hal hatır soramadım sana. sanki bir çok şeylerin değişmiş gibi.bakışlar esişler kopuşlar böyle kış yaprağı gibisin zemheri gecesine direnen. kendimden biliyorum can ondan böyle yazdım.

bak geçenlerde bi dostumu kaybettim sayıyorum yada o beni kaybetti bu tartışılır.kendime böyle söyledim bunu. ve üzerine sıcacık bir bal şerbeti yapıp içtim.şifadır der sevgilimiz bal için. gözlerinde nem olur yüreğinde garip bir terk edilmişlik ve dilinin ucunda o mucize bal,
kalbim rahat.ruhumda yargı yok.ama içimde yoğun bir kırgınlık.

yooo yeter be ya çok yazdım ben sana.daha fazla dolmasın gökyüzümüz yoksa ağlamak gelir içimden.

daha kahve yapıp içeceğim. kim bile belki sevdiğim yetişir belki soğuturum yine saatler sürer bu kahve çilesi.

son olsun diyeceğim bu cümle

seviyorum seni damla damla.

















Mehtap Yıldız tarafından 1/15/2017 4:07:54 PM zamanında düzenlenmiştir.

gidisine mavi düşleri grileşen çocuğun
bir matem havası eşliğinde
ağıdına şiir tutmuş yalnızlığına ses olsun diye....

Hüzünlü ve güzel şiirinizi ve yazan yüreğiunizi kutluyorum.
Saygılarımla...