Hiç Farkında Deiğilim
Hani havalar soğur kar kış kıyamet ayaz
Ya da bazen insanlar ister de ağlayamaz Vesikalık bir resim eskimiş siyah beyaz Kırk yıl önce almışım hiç farkında değilim * Perdeler kapalıydı buz tutmuştu sokaklar Saatlerce dinmeden gece yağmış dolu kar O halde dolaşmışım o gün sabaha kadar Bir hayale dalmışım hiç farkında değilim * Tanımadığım biri boş verdim neme gerek Uzaklaştım oradan bu ben miyim diyerek Böyle bir seven için ölünmez mi severek Haline çok gülmüşüm hiç farkında değilim * Hava mı çok karanlık gözlerim mi karardı Zira çok garipsedim üzgün bir hali vardı Bir anda etrafını sanki mahalle sardı Öyle kalakalmışım hiç farkında değilim * Ya bir kumarhaneydi hayatımın kumarı Ya da ilk atan benim masamızdaki zarı Hiç görmediğim yerler o demir kapıları Birer birer çalmışım hiç farkında değilim * Bu kader benim değil yeniden sen mi yazdın Saf aşkımı öldürüp gönlüme mezar kazdın Kıvırcık saçlarıma el vurmaya kıymazdın Tutam tutam yolmuşum hiç farkında değilim * Ve sonra şafak sökmüş uyanmışım bir hoşum Sanırdım ki kimse yok etrafımda bomboşum Kimi demiş bir deli kimi demiş sarhoşum Ağlamışım gülmüşüm hiç farkında değilim * Nihayet sen de geldin birinin kolundaydın Hiç tanışlık vermedin beni yabancı saydın Gözlerime bakarak yalnız dedin günaydın Ben de ben değilmişim hiç farkında değilim * Duygularım tarifsiz anlatamam o anki Üç asır önce ölmüş yeni doğmuşum sanki Gözlerim yaşla dolu öyle bir kan revan ki Bilmem nasıl silmişim hiç farkında değilim * Sen de benim gibiydin saçlarına düşmüş ak Sana yaklaştım… Ama aramız gene de ırak Sonra merhaba dedim ellerinden tutarak Dizlerinde ölmüşüm hiç farkında değilim * 14.01.2017 |