Merhabalar;
Bu şiiri yazmama neden olan şey bu günün çocuklarıydı..
Şehirlerde bombalar patlatanlarda dünün çocuklarıydı.. bu günün katili/hatta canisi..
Bu gün, oyuncak diye silah alınan çocuk; soğuk ölü bedenlerine dokunurken babasının kaskatı kesilen çocuk;
Şehirler bombalanırken ölen anasını emen küçük çocuk;
Savaş oyunlarında, gerçeğiyle birebir aynı olan ölüm oyunları oynayan çocuk;
Çeşitli ad altındaki eğitim kurumu veya kurs diye görünen yerlerde,
çocukları kendinden olmayan tüm insanlığa düşman yetiştirilen çocuklardı, farkında olmadığımız bu günün katilleri nasıl yetiştiriliyordu..?!!

Yarının dünyasını, Özgür kardeş gibi Yanyana birlikte yaşamayı başaracaksak;
Bu gün çocukların nasıl eğitildiği hepimizi ilgilendirmelidir..!
***

Savaşın ve terör ortamında ve hergün başka bir şehri
Kana bulayan ve kadına şiddetin her geçen gün artığı
Bir ortamda dünyaya gelen ve oyuncak yerine eline silah ve savaş
aletleri tutuşturulan çocukların; Nasıl bir dünyada nasıl büyüyüp;
Bu gün şehirleri kana bulayan ve kendini bile patlatan katil olan bir zaman çocuktu.
Kim veya kimler bu çocukları katil olarak yetiştiriyor.!!
Yazık çocuklara..
Bu günün gençleri olduğuna tanıklık eden çocukları anlattığım şiiridir..

Bu ortamda büyüyen çocuklar çoğunlukları,
Ne olur dostlar,
sizler ne dersiniz..?!

Saygıyla
———Haydar ATA——

Elinde oyuncak, tankı olmazsa.
Savaşı terörü, ne bilsin çocuk.
Elini tabuta, birgün koymazsa.
Kavgayı ölümü, ne bilsin çocuk.
***
Babası yaşında, koca adamlar.
Hergün bir şehirde, bombalar patlar.
Babası tabutta, yürek parçalar.
Savaşı terörü, ne bilsin çocuk.
***
Pencere önüne, oturmuş bekler.
Baba acısını, içinde saklar.
Başını okşayan, bir dost el bekler.
Babasız olmayı, ne bilsin çocuk.
***
Bebek ağlar bilmez, anne kucağı.
Terör ateşidir, harlar ocağı.
Çocuk gözlerinde, saklar bıçağı.
Büyütür yürekte, ne bilsin çocuk.
***
Yeter artık biraz, insanda olun.
Kini değil kini, sevgide bilin.
Kan dökmeyi bırak, gözyaşı silin.
Bu işin aslını, ne bilsin çocuk.
***
ATA’m gözlerinde, kötülük görmez.
Aç yoksul kalırda, sebebin bilmez..
Her gelen başına, vurur hiç sevmez.
Hergün kinle büyür, ne bilsin çocuk.
*
———Haydar ATA—
07.01.2017-Cumartesi-saat:12:45