NERDESİN NESİNellerime kelepçe ayaklarıma prangalar vuruldu ayırmak için bizi bizden ne tuzaklar kuruldu yoksun hayli zamandır girmiyorsun rüyalarıma bile nereden esti bu rüzgarlar nereye savruldun yoksa başka gönülde misin kenar bir mahallede belki de bir annesin kim tutar ellerini kim okşar saçlarını olmaz yapamazsın kanatların kırık istesen de uçamazsın susma konuş bir şeyler söyle terketti mi gözlerin gözlerimi unuttun mu sözlerini çıldırtmak mı istiyorsun yangınlara atmak mı derdin yakmaz o ateş yüreğimi senin yaktığın kadar beni alışmak çok zor yokluğuna ne unuturum sesini ne de gözlerini ömrüm geçse tüketse de bedenimi unutmam mümkün değil seviyorum seni yokluğuna alışmak çok zor yerin çok derinde olmak istemezdi hiç kimse İnan benim yerimde ... Refik 14 . 01 . 2017 İstanbul |