Bir fincan
kahve ve
muhabbet,
Uğurlandık
İstanbula ha gayret.
Yollar bitmez sabret ha sabret.
Sevgilim
dünyalara bedelsin.
Özenme
güller sana özensin.
Kalbimde her yerde güzelsin.
Baban varya insanların en iyisi,
Gülümsedi anlamadım ne diyesi,
Bitanem onun bana tek hediyesi.
Nasihat olsun diye başladı söze,
Gözlerini oynatarak dikti bize.
Nazlanarak dedi, gönlüm yok size.
Saç kesik diz boyu kod fantolon.
Dinletiyor ama esah, ama
yalan.
Dedim izninizle! dedi sabret ulan.
Hüzün çöküyor kurtar dertden
Sevdiğimi sana söylemeden.
Senin olmayı istedim yürekten.
……………..
Mut / İçel /1985