REVA MI
Ne çok gailem var, ne çok derde duçar oldum
Ömrüm baharında henüz gamdan bizar oldum. Sormayın a dostlar başımdaki hengâmeyi Yandıkça yandım; ne yıkıldım, ne imar oldum. Dediler ki; “gönlünce yaşa kam al dünyadan!” O gönül elinden aşka düştüm, bimar oldum. Aşk, bir hudutsuz yürek yangını sular naçar Düştüm, düşünce girdabına tar-u mar oldum. Geçti ey dilber gençliğim, yoruldum beyhude Peşinden koşmakla işte bi-itibar oldum. GAFLETÎ sevdi diye zulmetmek reva mı ey can? Tükendi takatim; sayende isyankâr oldum. |