DERLER
Her kime söylesem ben bu sevdayı
“Ne müşkül belaya düşmüşsün…” derler. “Çaresiz dert yoktur dünyada amma, Yazık muammaya düşmüşsün…” derler. “Sen kim, sevilmek kim, devşir aklını Olmaz bir hülyaya düşmüşsün…” derler. “Çölde diye düşmüş Mecnun ardınca Sen dahi Leyla’ya düşmüşsün...”derler. Gören hayret edip sevgiliyi, “Vay, Ne gözü elaya düşmüşsün…” derler. “Gözyaşın sele dönmüş, belli ki bir Afet-i ranâya düşmüşsün…” derler. Bir âh etsem, bin işitir kulağım “Hicrâna, sevdâya düşmüşsün…” derler. “Felekle bölüşecek kozun mu var? Evlât!.. beddûâya düşmüşsün…” derler. Gözüm korkuturlar: “GAFLETÎ, bitmez, Tükenmez kavgaya düşmüşsün…” derler. |