ögütdur dedikçe durmuyorsun kendinde ben dalgalarla boguşrken denizin dibinde ölümsüz bir,hayat varmış gibi,önünde kapılmışsın renkli hayata bak,bitiyorsun . dur dedikçe başka dünya’mı var deme bana yaşamında kuralları var dön artık,adabına bir,at kırk yıl koşmaz hüsaranda var sonunda mavi hayellerini bırak çık çocuklugundan . iki yol var biri aydınlık,biri ise gitmek,körü körüne ibret al insanlıgı bu yaptıgın kendine zulüm’da ne aklın var fikrin var gözünü aç,birde sadeligi dene herkeze aynı dünya,yaşamın hesabı olacaktır öldügünde |