Güneş mi doğmadı,
Bu karanlık nicedir.
Geceler böyle miydi
Niçin aydınlanmıyor.
Uykular bölünmekten,
Yokluğunda kayboldu.
Hayallerimde bile,
Erişilmez yerdesin.

.............................................
TEBRİKLERİM VE SAYGILARIMLA ŞAİR
............................................

Gül ile bülbül aşkına dair bir başka hikâye daha anlatılır.
Gül, başlangıçta kendi güzelliğinin farkında değildir.
Gül, bahçesindeki akarsuya bakınca, kendi aksini görüp kendi güzelliğine âşık olur.
Kendi güzelliğine meftun olan gül, yardımcısı olan meltemi, dünyada daha güzel bir varlığın bulunup bulunmadığını araştırmakla görevlendirir.
Meltem gezer, tozar, arar fakat güle benzer bir güzellik bulamaz.
Bu arayışları esnasında bülbüle rastlar. Meltem ona gülden bahseder.
Öyle bahseder ki, bülbül daha görmeden güle âşık olur.

Gül ile bülbülün sevdası böylece başlar. Artık bülbül niyaz, gül naz makamındadır.
Irmağın arkadaşlığında gülşene gelip servinin misafiri olan bülbül, aşk derdini güle anlatır.
Fakat sesini duyuramaz. Karanlık geceye, aya, sabaha ve güneşe açar derdini.
Fakat kimseden yardım göremez. Bu sefer yüzünü Yaratıcı’ya çevirir.
Münâcatta bulunur. Allâh’ın yardımıyla bülbülün sesini duyan gül, naz uykusundan uyanır ve bülbülün sesinden etkilenir.

Şair de her seherde gülü, bülbülün figānının uyandırdığını söyler:

Âh-ı âşıkdur senin hüsnünden âgâh eyleyen
Na’ra-i bülbülden olur her seher bîdâr gül

(Necâtî Bey)

Fakat gül, goncasının açılışına âşık olan bülbüle bir türlü açılışını göstermez.
Gül, gülerken bülbül ağlamaktadır. Öyle ya:

Böyledir ahvâl-i âlem bülbül ağlar, gül güler.

Bunda şaşılacak bir şey de yoktur:

Gül gülse dâim ağlasa bülbül acep degül,
Zîrâ kimine ağla demişler kimine gül.

(Bâkî)

Aslında gül kendine bağlı olan bülbüle teveccüh edecektir,
fakat arada bülbülün rakîbi olan dikenler vardır.
Bir de fitneliği ile ünlü süsenler vardır. Onlar da gülü etkilemektedir.
Güzelliğin şâhı olan gülün muhitinde, gülün bülbülle vuslatını istemeyen dostları vardır.
Bu kıskanç dostlar sayesinde bülbül kafese kapatılır. Nitekim yaz gelir, gül mevsimi geçer, kafese kapatılan bülbül, firkat elinde vuslat türküleri söylemeye başlar:

Feryâd edersin rûz u şeb,
Bu derdine n’oldu sebeb?
Gülden ne eylersin taleb?
Bülbül haber vergil bize!

[Aziz Mahmud Hüdâyî]

Yüreğinize sağlık,kaleminiz daim,yüreğiniz hep engin olsun.Kutlarım.

Saygılarımla

Bahar

kutlarım
şiir tadı aldım dizelerden

sevgi ve hürmetle

Güzeldi... Tebrik eder, selamlar, saygılar sunarım.

Bir çift tatlı sözüne
Böyle kara bir sevda,
Var mı artık dünyada
Belki bir gün derdime
MEVLAM DERMAN EYLEYE...AMİN
EFENDİM ALLAH DERMANINIZI VERSİN :-)
YÜREĞİNİZE SAĞLIK HARİKA BİR ŞİİR OKUDUM SAYFANIZDAN...SELAM VE SAYGILAR

Güzel dizelerinizi kutluyorum tebriklerimle saygılar...

ÜSTAD BEKLEMEK GÜZELDİR, SONUNDA KAVUŞMAK VARSA.ŞAYET YOKSA MATEMDİR.
EĞER BEKLENEN BİR YAĞMURSA... SONU BEREKETTİR. ŞAYET YOKSA SONU KITLIK KIRAN ZEMHERİDİR...
BEKLEYİŞİN DAİM OLSUN... GÜZEL KALBİNE YAĞMURLAR YAĞSIN Kİ YANAN HARI ALSIN...
KALEMİN DAİM OLSUN... SEVGİYLE KAL...

şiir okudum...