balans
aydınlığa uyandım ama karanlığın ağırlığı gitmedi üzerimden
yeşeren ağaç güzelleşen tabiat unuttum hepsini karşımda manzara olsada annemin uzaktan sesi özlemim o bile değilki tat alamıyorum doğrusu ne güzel vücutlardan ne de yiyip içtiklerimden zaten oynayamadımda doğru düzgün oynayamadım oyunu anlamadım gitti ama ben nereye demedim yenilmek istemedim gökyüzünde anlamsız motifler çizen martılar neden ben insan olsamda benden mutludurlar trenimi kaçırdım beni bu şehir şimdi boğar al bari üzerimden ağırlığını bir saniyelik olsada yüce karanlık... ağır satırlar, karanlık bir yaşam, anlamsız mecali olmayan titrek kelimeler alt alta gelince sizin için belkide hiç te güzel olmayan dizeler işte o benim eserim... kayıp belkide silik kelimelerin rehberiyim.... |
tebrikler