DARGINIM BU ARALAR...
Saatleri kederime kurmuşum,
Yalnızlığın yüreğine dokunmuşum bu aralar ... Tüm kahrı bohçalayıp yüklemişim sırtıma Yüküm ki taşıyamayacağım kadar... Sanki kura çekilmiş; tüm dertler bana çıkmış Kimseye acımıyorum kendime acıdığım kadar . Alıp başımı ebedî huzura gidesim var ... Yorgunum! Güz yorgunu, his yorgunu bu aralar Kalbim özlemekten,beklemekten, Umduğunu bulamayıp teklemekten yorulmuş . Hayat bir üzüm vermişse, bin tokat vurmuş . Ölsem ne gam ki bana ,kavuşurum yaradana Günahlarım boyu aşmış. O yâr da dargındır bana . Öyle hissediyorum bu aralar... Yoksa alıp başımı ebedi huzura gidesim var . Âh Anacığım âh! Anlatsana... Mutsuzluğu kimden miras bıraktın bana? Kundağımı kederle mi sarıp sarmaladın sen Gülmeyi öğretememişsin, Gözümde yaş kurumaz neden? Sana da dargınım bu aralar . Korkuyorum seni üzmekten. Yoksa alıp başımı ebedi huzura gidesim var . Kalbim bin parça ,her zerresi bir tarafa dağılmış Kederin ederi kaça parsel parsel tüm ömrüme yayılmış . Toprağımda taşıma ,göz üstünde kaşıma, En çok dertli başıma, Umudum hangi kuşun takılmış kanadına? Umutsuz kalışıma dargınım bu aralar. Bir kutlu davet olsa ! Gölgemi bile alıp yanıma, ebedi huzura gidesim var ... Ayşegül BAHÇECİ 10.01.2017 |
Şiir okundukça tekrar tekrar okuma isteği vermekte…
Çok çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…