KALK EY DELİ GÖNÜL (218)

Kalk! Ey deli gönül gidelim bur dan.
Dostlarımız bize nazar eylemiş.
Bir fayda bekleme bur da ki yardan.
Başka bir gönülü pazar eylemiş.

Bilinmez birine dönmüş yüzünü.
Çevirmiş bak bizden ela gözünü.
Hep dert ile anmış duydun sözünü.
Bizi boşa koyup güzar eylemiş.

Bizden gayrısına güzel söz eder.
Bakar başkasına öyle göz eder.
Ötesi var daha hadi gidin der.
İlgiyi keserek azar eylemiş.

Kızıyorsun benle bur dan kaçmaya.
Ve de beraberce göğe uçmaya.
Geniş enginlere yelken açmaya.
Düzen kurmamızı bozar eylemiş.

Belki de yapıyor bunu bilerek.
Yüzümüze bakıp böyle gülerek.
Bu mesajı doğru anlamak gerek.
Bizi ve kendini bizar eylemiş.

Artık bu sevdanın peşini bırak.
Buraya kadarmış bura son durak.
Duraktan sonrası ebedi kurak.
Daha umutlanma uzar eylemiş.

Zayi Ozan gönül söz dinlemezmiş.
Sevgiden başkaya yüzün dönmezmiş.
Senin bu sevdiğin katı yürekmiş.
Hüzün kokan şiir yazar eylemiş.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 07-08/01/2017 Ctsi. Pzr.
Yayın : 09/01/2017 Perşembe
www.edebiyatdefteri.com/siir/1070543/