Korkmuyorum
Korkmuyorum
Çünkü ben yalnız doğdum anamdan ben yalnız büyüdüm Cesaret benim ezberimdi Korku benim alay ettiğim terimim Korku var olduğu sanılan bir aldanıstír Ve insan cesaretlendikce korku küllesir etrafa savrulur Yakmadan hiç bir yüreği Korkuturlardı beni Allahla Öğrendim ki bütün çocuklar cennetlikmiş Korkuttular beni aynalarla Anladım ki her yaş Ayrı bir güzellikmiş Seninle korkuttular beni Baktım ki Gözlerin bir nehir saçların ormanmış Sensiz İstanbul bir çölmüş Sonra insanları sevmeye çalıştım Türkler hep kahramanmış Olduğuma sevindim insanlık en güzel davaymış |