Gök Yarası
Nice yağmurlar yedim
Ama hiç birinde ıslanmadım ben. GÖK YARASI Ne kadar cerahat varsa Hepsini kesip atmak zorundayım. Nerede başlar, nerede biter hayat Düşünüyorum toprağı Ve topraktan sonrasını. Biz onun kadar sevebildik mi..? Onun rızası için neyimizi feda ettik Bugüne kadar hayatta. Ne biliyoruz ki biz Aşk hakkında. Sözle olsaydı sevda Çürümüş tohumdan bostan olurdu. Bir açlık var Evet... Alıp götürüyor bazen beni susamışlığım Mahçup bir şekilde Göklerden gelen esintinin serinliği Şakaklarımda "Neden" Diyorum "Neden bu kadar uzaksın Rabbine..?" Ve ne de çok az şükrediyorum. Zaman avuç içine almış öğütürken Kum taneleri gibi savruluyorum. Ve anlıyorum ki Her taşın yüreğini titreten bir yağmur var.. Sevil Kutlu |