Bir öksüzlük var
Yüreğimde
Gönül sahilime vuran
Sanki
Şu dev yalnızlığım
Koskocaman bir gemi
Suları yara yara gelen
Martı çığlığında
Kaybolurken umutlarım
Şiirlerin içinde bir yabancı gibiyim
Harf harf düşüyorum aslında
Ne bir bent
Oluşturuyor düşüncem
Ne de bir kıt’a
Gözlerimin içinde sulu kar
Ha düştü ha düşecek
Dokunsan ağlayacağım

Biliyor musun
Gözlerinin rengi diye
Ben hep maviler çizdim
Aşk tuvaline
Senin gözlerinde yüzdürürdüm
Duygular yüklediğim
Küçük küçük kağıttan kayıklarımı
Dokuz şiddetindeki
Aşk depremine dayanamadı yüreğin
Ahhh ahhh
Ne çok sevmiştim
Bilsen ben seni
Seni senden, seni benden kıskandım
Doymadı, doyamadı
Öksüz gözlerim

Bir hüzün sarar şimdilerde
Duygularımı
Hep sen kokar toprak
Yağmura inat
Dualar ederim her gece
Yokluğunda ardından
Kaç kez boş kaldı
Çingene avuçlarım bilmezsin
Rüyalarım üzgün
Bense ser sefil
Yine de rüyalarıma girmiyorsun bak


Aslı Gül