YÂR DİYEKaranlık geceler de Tutkular demliyorum Senli duygularımda Son çayıydın sen Özlem kokuları içinde demlenen Şimdilerde Gülhane parkını dolaşıyorken Gözlerim Bir yalnızlık esinti çarpar yüzüme Puslanır anılar Kaç şekerli olsun diyemediğim Özlem çaylarını Yine bir başıma içiyorum iyi mi ? Ben Sensizliğin kurbanıyım bilesin Hem Bu yıl da sensiz geçti bak Biliyorsun değil mi ? Bu sevda sonu olmayan roman gibi Yarıda bitmez Bitmemeli de Kuş olup kanatlansam Mavi okyanusları geçsem Acaba ? Bir gün ulaşır mıyım Gönlündeki limanlara ? Sonra Benim de yüzüm Döner mi ? Güneş’e Havi fişekler gibi güler miyim Yeniden Şiirlerin içinde ki bir imge gibi Başı boş dolaşır mıyım Dizelerde, öylesine Sensizlikten buz tutan yüreğimle Nefes almam zorlaşırken Sevdan düğümlenirken boğazıma Firari aşkın gelir aklıma Hem Hiç güzellikler Düşmedi ki benim payıma Gündüzleri hülyalarda Geceleri rüyalardayım Sesini duyar gibiyim gaibden Gülaylı çayımı Her yudumlayışımda Ilık bir sevgi kaplar yüreğimi …Ve ben Koşup sarılmak isterim YÂR diye Aslı GÜL |