YILLAR
YILLAR
Çaldınız kapımı dostlarım gibi Elinizde hançer yüzünüz iki Vurdunuz boynumu kalsam da diri Ölmeden mezara koydunuz yıllar Görmedim baharı, düşmedi cemrem Açmadı güllerim, tarumar bahçem Yazmadı mutluluk, dostunuz kalem Benmiydim derdiniz, söyleyin yıllar Beklerken sabahı günün fecrinde Tuttunuz güneşi, çektiniz perde Ağladı hep sazım, vurduğum telde Matem demediniz, güldünüz yıllar Uzattım elimi, umutla göğe Diledim mutluluk, mahsun yürekle Çok gördünüz bana, her seferinde Kolumu omzumdan, aldınız yıllar Yürürken düzlerde, oldunuz yokuş Kapandı yollarım, verdiniz yumuş Sevmedim dünyamı, yaptınız koğuş Hendeklerde beni, boğdunuz yıllar Oynayın zevk alın, çıktım sefere Tükettim gurbeti, geçtim dümene Yaklaştım sılaya, fersiz gözüme Korlanmış milleri, çektiniz yıllar Bir lokma ekmeğim, acılar katık Doğrulmadı belim, yüreğim yanık Sitem bile etmem, gönlümde artık Değersiz akçeler, oldunuz yıllar Umutla sarıldım, size bağlandım Canhıraş kapıldım, avuçlar açtım Merhem olmadınız, dinmedi kanım Kum olup avcumdan, kaydınız yıllar Davut Tunçbilek |