Sersem gönül
Sen sanma ki ben hala, kara saçlı bir kızım
Başımda bir siyah tel, kaldı mı sanıyorsun? Gurbetmiş zalim adın, zaman ise; hırsızım Sersem gönül huzuru, buldu mu sanıyorsun? Derdi, taksim etmişim, zihni yoracak kadar Sonuç, bitkin düşürür, dibe vuracak kadar Pembenin her tonunda, düşler görecek kadar Bir gün olsun uykuya, daldı mı sanıyorsun? Sevdim, herşeyi sevdim; dağı, taşı toprağı Sorumsuzca dalına, veda eden yaprağı Sevdim, şarabı meyi, sevdim; hoyrat bir bağı Bir kendi değerini, bildi mi sanıyorsun? Hani, iğde kokulu, yelleri seherinden Toplayıp avucuna, sabahın erkeninden Öpecektim hani ben, acıyan yerlerinden Karatalihim bir gün, güldü mü sanıyorsun? Ardından bakındığım, ömür bile hiç yoktan Zaman denen yaylıdan, fırlamış çıkmış oktan Yazılmış mezar taşım, asılmış künyem çoktan Sanmaki yaşayıp da, öldü mü sanıyorsun? Aliye Uyanık / Bozok/ Kızı 03.01.2017/Gebze |