ey güzellik
açık yaralara tuz bandır
yürek yürekliliğini bilsin
yoksa
laf dinlemiyor...

ey umut
kapat tüm kapılarını
pencerelerini de ona keza
yoksa
geçmez kışın bitmez ayazı...

ey zaman
çarklarına bi de zincir tak
hattı hesabı yok gönle yağan karların
yoksa
hayal olur tutunmak...

ey dünya
dönmekle hal olmuyor hiç bir şey
çıkar diye bir amaç var
yoksa
berbat olur oldu zaten nerdeyse her şey...

ey fikir
o kadar zavallısın ki haberin yok
beyine de inmeler inmiş
yoksa
düşünce de mi emekli oldu olacak...

ey insan
pişmansın galiba yaratıldığına
o kadar da doğduğuna
yoksa
nasıl açıklarım varlığını güyalarınla...

ey can
çoktan ruhunla birleşme zamanın geldi
aşkı sevdayı koluna takarak
yoksa
tek sanarsın ten de cenneti...

ey sessizlik
yalnız feryatlar da arama kendini
sükut diye de bir şey var
yoksa
sadece gürültü olurdu yalnızlığın simgesi...

ey hayat
gelmekte var gitmekte şu mekana
hancı olmadığına göre kulsun
yoksa
ne kıymeti var veya olurdu aşkın sevda da...

(Berlin,31.12.2016)

Talat Özgen