Gözyaşımla doldu kâselerbabamın neşesi hüznü annemin göbeğine düştüm ben bu alemin ağıtlar ninniler bin bir nağmenin büyüttüğü çocuk hoştu yaşamak çocukluktan kalan bir sapan taşı gençlik meyve vermez kuruyan aşı yıllarca direndim zamana karşı günahla tanıştım suçtu yaşamak gözümün yaşıyla doldu kaseler beni benden aldı kızıl buseler güzel günlerimi geri verseler çileydi, kahırdı güçtü yaşamak savaştım, yenildim. sonra boş verdim nefsimden kurtuldum murada erdim yalnızlığı seçtim kalmadı derdim kaçıp kurtulmayı seçti yaşamak umudumu kestim gelmez umuttan virane gönlüme yurt olmaz yurttan tutulduğum sağnak hibe buluttan tipiyle tufanla geçti yaşamak Arap Kurt |