"Büyük fırtınaIar, Kıyamet’in mütevazı provaIarıdır."

Şiddetli bir fırtınanın etkisinde kalan
Ey aciz bedenim!
Ruhunda kopan sarsıntıların nasıl üstesinden geleceksin
Onu söyle bana!

Ne aklın ne gücün ne becerilerin ne bilgin
Yeter seni bu doğal gücün varlığından
Korumaya!

Koca koca ağaçların belleri büküldü bak!
Sular kabardı
Gemiler alabora oldu
Hayvanlar sanki kış uykusuna daldı!

Gel vazgeç! Ömrüne yaptığın planlardan
Yalnız kendi sevdiklerine
Kendi emeklerine
Kendine ait sandığın dünyana verdiğin
Öncelikten kurtar kendini artık!

Çıkar aniden bir fırtına kırar kolunu kanadını bir anda
Ne bir gülümsemeye bir merhabaya ne son bir söze
Ve de bir af dilemeye zamanın olmaz!

Her şeyi yarınlara erteleyen bencil duygularının
Nedeni soran bile bulunmaz!