Benim DünyamHani poyraz yakar seni zalımca Çöker omzun öyle yalnız kalınca Birden umut kaplar nefes alınca Ben o nefesleri kardeş bilmişim Hayat öylesine uzunca bir yol Çakılı dikeni sayısız çok bol Düştüm derken sarılır bir kol Ben o can kollara yarim demişim Zemheride dallar yalnız kalacak Tarladaki karlar kökü bulacak Baharda cümlesi tek tek açacak Ben tomurcuklara evlat demişim Ninnisi kalbimde halâ annemin Deryadır sevgisi rahmet alemin Kayıpsın içinde öyle ki derin Ben okyanuslara ana demişim Güneşi yıldızı içinde gezer İrfani hayrandır onu seyreder Açınca mavisi hiç kalmaz keder Ben tüm gökyüzüne baba demişim |
Şiir çok güzeldi. Kutlarım gönül dostu sizi.
Haz alarak beğendim…
....................................Saygı ve Selamlar...