Yürüyelim el ele
sınırsız ufuklara yol alırken bir gemi
o gemide kayb ettim kendi mahzun gölgemi gölge neye lazım ki sen lazımdın ruhuma şefkatinde aradım şifa veren melhemi karşılıklı içeydik birer bardak demli çay aşkımızda renk alsın işribimizin demi özlemişim seninle hayli zaman sohbeti bir veda imasıdır tüm sözlerin en kemi bakmandan korkuyorum şu gözümün içine görürsün diye aşkın yolunda akan nemi idaresi sendedir doludizgin atların hedefini şaşmasın gözlüğü nalı gemi bir lütufdur çok şükür senden gelen tebessüm çok olmasa da mühim değil, yeter dirhemi nazarın meydan okur bağda bağbozumuna bakışıp unutalım gam keder ve elemi bize aşkı çok gören bedbahtlar varmış duydum yürüyelim el ele şaşırtalım alemi Aydın’ın yüreğinin özlemi muhabbetdir zehr etme bu fakire bengisuyu zemzemi 15 Aralık 2016 Almanya |
İnsan ihtiyar olmaya karar verdiği gün ihtiyarlar. JEAN ANOİLH.
Beğendim, içtenlikle kutlarım…
............................................................ Saygı ve Selamlar…