Kül tablası yine... Kül tablası yine bana bakıyordu Sigara içmem ki ben Üç, beş kül ve sakız çöpü birikmişliği ile Niye "gel" Niye "gel ve yak içimi" der gibi Gri bulanıklık içinde, kirli masanın üstünde Öylece duruyordu Ah sahi sanki birini bekler beklerdi...
Kaç harlı sohbet duydun sen Kaç ahı söndürdün derininden bilmem ama Rahat bırakmıyorlar seni belli ki Belli ki Yoksa dumanın neden dinmesin şu öğleden beri Neden sönmesin isin Kederlerin tası oldun sen Kül tablası
Ah kül tablası, senden ne farkım kaldı şimdi Gördüklerin kadarım bende artık Yandığın kadar yanık Ağzın yok konuşacak, benimde cesaretim o denli kayıp Ama anlatılacak yaşanmışlıklarımızla her şeyimiz ortada
Kaçın derdi olduk da dermanını bizde buldu Kaç giz sır duyduk da bizimle yandı, yandı, söndü Kimler güldü, kimler öldü, kimler örselendi ve gitti Sen yine kül tablası... Kül tablası yine bana bakıyordu
.............................Gel sende yan, diğer herkes gibi.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kül Tablası... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kül Tablası... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Kutlarım..
……………………………………Saygı ve Selamlar…