BEŞ MEVSİM
Bazen tek mevsimde kalır gönlüm
Saklanır bir kuytu köşelerde suskun Bakar öylesine salınan güz güllerine Dalar gider eski anılara apansız Şarkı olur dalların şakırtıları en güzel nağmelerle Sevinir gözlerim dolunca gülücükler Sen aklıma gelen de kışa döner mevsimin Tipilere esir olur dağ başları misali yüreğim Üşür kalır kar tanelerince yüreğim Yaşadığımız güzel anıları çağırır ısınmak için Sessizlikten donan sevdan dolu yüreğim Düşerim gece yalnızlığına bir mevsim gibi Yalnızlık mevsimi olur sığınırım şiirlere Hevesleri bağlayıp bir birine dizelerde Saklandığın yalnızlıktan seni yazarım Ömür nefes aldıkça bitmez ki bende mevsimler Bahar olur hiç beklenmedik anda Menekşe taşlarında gözlerini görürüm Sümbül tomurcuklarına dalar gözlerim Vuslat olmuştur o an artık mevsim Sen kokar bütün kir çiçeklerinin taçları Gözlerin olur etrafta bulunan çığ taneleri Ben sevgini saklarım gönlümde gezinsem de beş mevsim I.TÜRKMEN |