Koşmak GerekHer defasında aynı yere koştum, Belki bir umut, belki bir bekleyişti, Her defasında aynı yere koştum Belki gören olur diye... Her defasında aynı yere koştum, Koştuğum yerdeki herkesin Sağır, dilsiz ve kör olduğunu bilmeden, Koştum yine de, hiç üşenmeden... Anladım ki koşmak boşunaymış bu yerlerde, Çaba sarfetmek, direnmek ve başkaldrmak, Boşmuş, bu hayatta yaşamak, Bu hayatta nefes almak... Sonun belli olduğu bir yaşamda, Uğraşmak boşmuş, Ve... Her nefes bir sonmuş... Not: Yine de koşmak gerek... |
şairim elinize, gönlünüze sağlık...
tebrikler...