Benim di ödünç zamanlar
Benim di
Kimseden ödünç almadığım Tüm zamanlarda ki geceler artık Bir ayrılığın ayak sesleri Yürüyordu içimde ki Sensizlik sokağında Gezinerek paylaştığım Sözlerini ağırladığım Işıklarda kaçırdığım Masum ayak seslerini Bulmayı amaçladığım Mora çalan karanlıklarda Olmadığın günlerin Bir bir dökümünü yaptım Günler hançer aradı Sessizlik kol geziyordu Ümitsizliğin içinde Bir de saat Anlamsız tiktakları Sanki zamanla çok işim varmış gibi Hiç bir şeye ilaç olamayacaktı Boş baktığım duvarlar kadar Soğuk ve imgesizdi |