dönmek yok
bir tebessüm bulaşmış yüzüme bir hafiflik
her yerim tazelenmiş yıkık enkazdan çıkmış toparlanmış sıvanmış pırıl pırıl görünümünde kırık kalp içinde ağırlık yapmış oturmuş kırmışsın yerini yad ırgaladın beş belli seni içime sığdıramadım önce çığlıkların sonra iftiraların sonra hasta ruhun sonra çamurlanmış ellerin mutlu edemediğim kalbin beni parçalayan sözlerin gözlerin toparlamışsın sen parça parça söküp gittin yine acı çektirmeden terk etmedin hissettim yaşadım artık sonsuza kadar gittin gelme bende parçaların parçaladı bir daha toparlanamam beden yorgun aşk firar etmiş uğramaz bana ben seni beni kör kuyulara gömdüm arasan da bulamayacaksın avucunu yala eline konuş artık yargıla aynadaki gölgeni bile kirlettin beni kirlenmeyeceksin sen ben yenilenmişken sana dönmeyeceğim sansını kaybettin kendine yakın kalbine uzak dur kötü kalpli cadı dönmek yok yolları kaldırdım uçurum her yer artık risk almaya değmezsin kaçırdın treni hoş çakala |