Karlı dağlar gibi zirvede başın
Hep yangına hassas yerde dolaştın
Kâlbime ok çekti kirpiğin kaşın
Sen dağlarda esen yelde dolaştın


Bir alev kükredi yerin dibinden
Sarsıldı yüreğim vurdun derinden
Öldüm öldüm bittim ya kederinden
Bulut bulut hüzün serde dolaştın


Aktaş başın karda yüreğin darda
Arzuyla hevesin gül yüzlü yârda
Acep nazlı yârin hangi diyarda
İmkânsız bir aşkla derde bulaştın


Şaban AKTAŞ
11.12.2016- Yukarı Yanartaş


Ardımda Tahtalı Dağı Olimpos zirveleri.
Fotoğraf çekimi : Orhan Deniz
Kamera: Şaban AKTAŞ




YANARTAŞ SEVDALAR



Sen yok isen benim ne işim olur
Gider isek anca kanca beraber
Seninle kış günü güneşim olur
Dağlar çiğdem nergis yonca beraber


Bastığın yerlerde çiçekler açar
Saçlarında arıkuşları uçar
Gülüşün gönlüme pür neşe saçar
Dört yapraklı yonca gonca beraber


Seninle her mevsim bahara döner
Sesinde göğsüme kuş gelir konar
Sensizliğim kalpte derinden kanar
Hasret kalbe batan kanca beraber


(Hasret demir atmış kanca beraber)


Dağ yolunda bugün bak Yanartaş var
Aktaş’ın bağrında sönmez ateş var
Aşkınla kâlbime bir güneş doğar
Tanyeri gül kızıl gonca beraber


Şaban AKTAŞ
11.12.2016


DELİCESİNE SEVMEK


Kapanıp kaldım
Tek kişilik bir gönül hücresine
Gittiğin günden beri
Yalnızlığında kilitliyim yüreğimin
Açamadım bir türlü kapısını
Göz göze gelmemiz gerek
Güncellenecek şifresi gözlerinin
Tutuklunum yoksa ömürboyu
Gecem gündüzüne uymaz
Gündüzüm gecesine
Suçum seni sevmek delicesine!


Şaban AKTAŞ
10.12.2016




SİKLAMENLER ÇİÇEK AÇTI


Ah ne güzel bu yapraklar
Kâlp içinde başka kâlp var
İç içe aynalar gibi
Aşk ile kâlbi oyalar


Siklamenler çiçek açtı
Aklım gül yüzüne kaçtı
Hüzün mor dağları aştı
Devrildi dağlar kayalar


Adım adım çık yokuştan
Selam al dağlardan taştan
Esen yelden uçan kuştan
Bİtmez aşk ile hülyâlar


Dağların arkası deniz
Göğü üstüne serseniz
Aşkımı bana verseniz
Gerçek olur tüm rüyalar!..


Şaban AKTAŞ
11.12.2016


AH AH!
Dost alışverişte görmesin beni
Ah edip inlerken eller duymadı
Arzuhal eyledim dinlemediler
Ağzım dilim gafillere uymadı!


Ah edenin ahı çıkar aheste
Her can elbet bir kuş, yürek kafeste
Ah edip inlerken can son nefeste
Ah ne yere ne de göğe sığmadı?!


Zalimin zulmü var mazlumun ahı
Ah çekene kimse sormaz sabahı
Gönüller sulh ile bulur sâlâhı
Yerdeki hesaplar göğe uymadı?!


Ah ah dedikçe ben yer gök inliyor
Vicdansızlar hiç kimseyi görmüyor
Garibana selâm bile vermiyor
Sağır sultan olmuş kulak duymadı!


Şaban AKTAŞ
11.12.2016

BİR KAHIR GÜNCESİ


Diyelim ki sen hekimsin
Ben polis oldum
Öteki asker
Bir diğeri öğretmen
Biri savcı, biri hakim
Biri avukat, biri mimar
Say daha, sayın
Sayın sayınları(!)
Sayabileceğiniz kadar!


Belirli bir maaş
Herkes memnun(!)
Kimse ses etmiyor
Ses çıkarsa
İş elinden gidecek
Herkeste korku
Akıllımlarda(!)
Hep aynı kanı var;
Tasa var, yasa var(!)


Aman ucu değmesin,
Var mı gık
Kardeşim ses ver
Yalana dolana
Arsıza hırsıza
Haksızlığa karşı çık!


’Bana dokunmayan yılan
Bin yıl yaşasın!’
Bu mantık bugünlere çıkar!


Herkes köle
Doymadılar öle öle!


Körü körüne maaş
Her gün naaş
Zulüm gelir seni de yıkar
Geliyor sıra yavaş yavaş!


Madem ki yok gık,
Doğruyu çık
Ahrette söyle artık(!)


Şaban AKTAŞ
11.12.2016

İNSAN HAKLARI


İnsan hakları günüymüş bugün
Hak hukuk bizim ülkede ne arar
Ağzımla değil; (peh) neyimle güldüm?!
O kadar gülmeye elbet hakkım var!


Yirmibeş ay dört gün yattım da çıktım
Girmeden işkence acılar çektim
Suçluymuşum sanki siyah balçıktım
Aklandım da çıktım; kimde hakkım var?!


Yattığım yanıma kâr mı zarar mı
Bu doğru adalet, doğru karar mı
Avrupa da böyle haksızlık var mı
Beş kuruş almadım, nerde bu haklar?!


Öğretmendim beni işten attılar
Tam On yıl görevden uzak tuttular
Hepsi rüşvet yedi haram yuttular
Böyle mi korunur hukuken haklar?!


Dört duvar içinde ben neler gördüm
El işleri yaptım fileler ördüm
On yıl sonra yine göreve döndüm
Nerede adalet nerede haklar(?!)


Oniki Eylül’ün zor günleriydi
Ha o gün ha bugün kor günleriydi
Ülkenin karanlık dar günleriydi
Hak hukuk diyeni hâlâ haklarlar?!


Şaban AKTAŞ
10.12.2016