# BEKLEYİŞ #
# BEKLEYİŞ #
_______________ Ne nasır tutmuş parmaklarının öfkeyle birleşip yumruk olmasına mani olabilirsin, nede kimsenin duyamayacağı kadar avaz avaz haykırışlarına yorgun yüreğinin... Tıpkı senin düştüğün gibi düşer iki yana ellerin. Bir tek metelik olmayan ceplerine sığınır dondurucu soğuktan utanan avuçların. Başın öne eğilir ve dilinin ucunda biriken bütün keşkeleri dişlerin arasında sıkarak, ezersin kendi canını yakarak adım adım, bitersin..! Tebessüm edemeyecek kadar kimsesiz kalan dudaklarını mesken edinen, sigarandan çıkan o iğrenç kokan dumana eklersin içinden kopardıklarını ve derin derin üflerken, yanarsın..! Nefesini donduracak kadar hoyrat esen rüzgâr sebep olur ağlamamak için direnen gözlerinin ıslanmasına.. Dışa vuramadığın pişmanlıklar süzülür gecenin karanlığında buz kesen yanaklarına. Hıçkıra hıçkıra ve hınçla, ağlarsın..! Milyonlarca yanan ışık görsede, görmezden gelir nemli gözlerin. Sokağa atılmış bir köpek yavrusu gibi kimsesizleşir ve kırılan hayallerinin enkazı altında ağır ağır ölümünü beklersin..! Ramak kaldı / (Samim İĞDE) |