YOL.
Ben baharları bilmem.
Hüzün gönlümün en nadide çiçeği. Birde senin gözlerin. Şiirlerim kederinden ağlasada, bitmeyen bir ’Aşk’ın, istilasının ülkesi onlar. Zulm ile dolu bu dünyada, bedenlerine haps olmuş, bir çok yetişkin, kendi mezarlıklarında yatarken; Ruhu özgür çocukların, alabildiğine kanat çırptığı en yüksek makamda, yol alışı hiç durmadan. ... Nigâr Güler. |