Cumbalı pencerenden
İlk tanıştığımızda
Bir sen vardın bir de ben El sallardın sen bana Cumbalı pencerenden Sen okula gidince Zaman dururdu sanki Ay doğmaz güneş batmaz Seni bekler inan ki Geçtiğin yollar çamur Üşürdü ayakların Benimi andın bilmem Kızardı yanaklarım Perden çekili kalmış Evde yoksun sanırım Rüzgâr esse yanından Tenini kıskanırım Ekrem bak ki maziye Göresin neler geçmiş Baki kalan kimse yok Her gelen konup göçmüş Ekrem madenli 07.12.2016 |
Kalemin susmasın
________________________________Selamlar