GİDEN GÜZÜN...Çekildikçe sevilenler akıp giden hayattan! Ne tadı kalıyor ömrün, ne şarkının, ne sazın... Düşmüşe benziyor insan tırısla giden attan! Kalmıyor gönülde şevki; ne baharın, ne yazın... Ne kolunda bir sevilen, ne de arkanda bir dost... Kim ne der de coşar gönül, nasıl olursun ki mest? Emir vaki olur memur, alır götürür derdest! Ondan sonra faydası ne yapılan itirazın... Giden bütün sevgililer, gönlümü bin kez yıkar! İnsan kendi enkazından, bilmem kaç defa çıkar! Doğru sözdür, ateş elbet düştüğü yeri yakar! Çekilince sevilenler, acep kim çeker nazın? Unutulur deseler de, sanmayın unutulur... Sevenlerle sevmeyenler, ya nasıl bir tutulur? Öyle badireler var ki, ne yenir, ne yutulur! Var mı çıkan içinden hiç hayat denen bu gizin? Bir, bir geçer gözlerinden, sevenler, sevilenler... Belirlenir hafızanda, yaşarken sivrilenler! Kader rüzgarlarının hep, önünde savrulanlar; Hatırlatır yaprakların rengini giden güzün... Antalya-2016/12 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Halil ağabeyim yazsın çektiği çilesini YaşIyorken dolu dolu örüyor filesini Herkeslere gösterecek dünyanın hilesini Değerleri vardır bizde yürekten çıkan sözün..................DeliGarip(Sezai KAYA) __________BİR TEFEKKÜRDEN ARDA KALANLAR-II |