DELİ DİVANE GÖNLÜM
Bıktım gönlümün,beni her gün,suçlamalarından
Bugün,yine beni suçladı,yabanda olmaklığından Çektiğim dertler,sen den,senin, ihmalkarlığından Bir kere değil,bin kere,yalvar saydın diyerekden. Gönlüm söyleyip duruyor,onun hiç benzeri yokdu Sanki gök den inmiş ve nur saçan, meleklerdendi Ömrümcede,kimse onun gibi hiç gülümsememişdi Onun gönlüde,bana,beni çok sevdiğini söylemişdi. Ömrünce,sende çok çektin onun yokluğun,derdini Artık dünyada,hiç iflah olmayız çok çok istesekde Ne olursun,uzaktan olsada onu son kez görsekde Diyerekden yalvarıp da duruyor,bu divane gönlüm. ABDULKERİM KAYA .05.12.2016.ANKARA |
Gönlüm söyleyip duruyor,onun hiç benzeri yokdu,
Sanki gök den inmiş ve nur saçan, meleklerdendi,
Ömrümcede,kimse onun gibi hiç gülümsememişdi,
Onun gönlüde,bana,beni çok sevdiğini söylemişdi...........// Her siirinizide ki duygu sicakligini,samimiyeti bu güzel siirinizde de hissettim..Haliyle okurken bende duygulandim,hüzünlendim.Kaleminize yüreginize saglik gönülden kutluyor,selam ve saygilarimi iletiyorum..