ey hüznümün bahar çiçeği
eriyorum acılar içinde
acıyı bal eyleyen aşk ile
sen diye hep sen diye

ey gönlümün gül mevsimi
gecelerin susuşunda ölmekteyim
şafakların hüznünde nöbetteyim
aşkı sen diye seni aşk diye bilmekteyim

ey aşkın bendeki erişilmezi
prangalar kopuk halde
zindanlar dert içinde
dermanım derdin elinde

ey aşkın beni del eden gözleri
sözüm sen özüm sensin hala
yollar ki düz oldu yokluğunda
cehennem üşür gönül pınarımda

ey avunduğum hatıraların sahibi
ben sana yandım ah etmeden
ben sana kandım dert bilmeden
eriyorum aşkla senden gitmeden

ey yandığım güzel aşkımın eseri
aşktan daha güzel eser yok aşığa
beni eriten sen olan aşktır sevgili
eriyerek tükenecem belli aşkınla

ey asırlık hasretim sevgili
rüzgar hüznün kokusunu taşıyor
mezar aşkın mektubunu saklıyor
yanarken gönlüm sana uzanıyor

Sinan Bayram