Nihal
darılırsın diye endişe kaptım
beni sevgi ile ansana Nihal yüreğimi senin için dal yaptım kuş olup oraya konsana Nihal şahidsin uğrunda yıpranan cana mavide yeşilde en baskın tona bahtsızlığım için yakma sen kına muradımı dile sen sana Nihal gördün sevenlerin en harabını sıcakdan çatlamış son turabını içmeye hazırsan aşk şarabını bir yudum da bana sunsana Nihal rütbesi söküldü vezirin şahın korkuyorum beni tutacak âhın açılır beraber olsak iştahın ekmeği çorbaya bansana Nihal sevda yine beni aklınca yorsun aşkımın hakkını kötü yiyorsun „hayat sensiz de hoş“ nasıl diyorsun muhtac iken insan insana Nihal Aydın der ki çile olmasın hayat güz yaprağı gibi solmasın hayat saadetden mahrum kalmasın hayat ben inandım sen de kansana Nihal... 1 Aralık 2016, Almanya. |
Şiirin heyecanı duygulara yansımış…
Beğendim, içtenlikle kutlarım…
............................................................ Saygı ve Selamlar…