Hatırlarsın;
Ben her sabaha,
İçim üşüyerek uyanırdım.
Hava soğuk derdin ama,
Sebebi sendin,
Ve ben her geceye,
İçim ürpererek sarılırdım,
Çok korkuyorsun derdin ama,
Sebebi sendin,
Bilirsin;
Ellerimi ne zaman tutsan titrerdi.
Doktora git görün derdin ama,
Sebebi sendin.
Gece olunca sürekli yanına sokulurdum.
Sen ürkekliğime yorsan da,
Sebebi sendin.
Ben;
Teninde ısınabilmek için üşürdüm sadece,
Ellerimi tuttuğun için titrerdim saatlerce.
Ve dizlerinin dibinde oturabilmek için,
Bile isteye korkardım her gece.
Çünkü bu hayatta,
Seni kaybetmekten başka korku bilmedim,
Sensiz bu cana zerre kıymet vermedim.
Şimdi yoksun ya, hiç üşümüyorum,
Ellerim titremiyor, geceler korkutmuyor.
Zaten hayatın tadı tuzu da pek olmuyor.
Hala ölmedim yaşıyorsam,
Bilesin ki onun da sebebi sensin.
Beni hayatta tutan tek bir umut var;
O da belki bir gün dönersin...

Celal BAHAR - (sevimsizadam)