VEDA
Bu sabah Senin kokun ile uyandım.
Gözlerimi açtığımda yüreğimde bir sancı hissettim. Sen yüreğimdeki seslendiğim sesim evet sen. Yine yoksun yine isyanlarda gözlerim. Seni arar seni sorar tüm yalnızlıklara. Gündüzün geceden farkı kalmadı hayatımda. Hasretin gönlümü yaktı kül etti. Sen gittin aşkının matemi benimle kaldı. Yalan oldu en tatlı düşlerim . En güzel gülüşlerim yalan oldu. Öyle zor ki seni unutmam. Gözlerim aylardır uykuya dalmadı Ne ümidim kaldı ne de tahammül. Hayallerim vardı hiç olmayacak kırık dökük hayaller. Ruhuma büyük darbeler vurdu yokluğun. Umudum kalmadı tükendi günler. Yıkıldı bitti gitti bütün dünler. Hiç gözümden gitmez oldu gözlerin Suskun düşünceli tavırların Hasretin gönlümü yaktı tüketti Sen ömrümün Şiirlerde kalan hatırası Son kez bakıyorum gözlerine Biliyorum ne döneceksin nede haberin gelecek. Yoksun son vedanı bıraktın ve gittin. Ve ilk kez kalemimle vedalaşır gibi yazdım sana Diyorum ya bu sana son veda mektubu Biliyorum son şiirim yazıyorum yokluğunda. Sen son vedanı bıraktın ve gittin. Kaderde ölmeden mezara girmekte varmış. |
ELVEDA
Yağmurlu bir gündü
vedalaştığımız
Gözlerin sırılsıklamdı
Gözyaşından mı,
Yağmurdan mı,
Anlayamadım.
Gözlerin uzaklarda
Boynu bükük hıçkırıklarına
Çaresiz ayrılışına
Yalnız kalışına
Dayanamadım.
Zafer Erdoğdu